Polonia

Nie jest tajemnicą, że liczna przecież Polonia zagraniczna, nie odgrywa w krajach swojego osiedlenia takiej politycznej roli, jaką mogłaby odgrywać, na podobieństwo innych mniejszości, jak np. żydowskiej, włoskiej czy niemieckiej. Byłoby to z pożytkiem przede wszystkim dla niej, bo dzięki temu skuteczniej mogłaby zabiegać o swoje interesy – ale również mogłoby się to okazać korzystne dla Polski, bo – o czym miałem okazję wielokrotnie się przekonać – środowiska polonijne są bardzo patriotyczne.

Jednym z bohaterów jest na pewno Tadeusz Cisek — Sybirak, spadochroniarz Samodzielnej Brygady gen. Stanisława Sosabowskiego, żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, komendant 94 placówki SWAP w Milwaukee, członek Kongresu Polonii Amerykańskiej, działacz polonijny. Odszedł na wieczną wartę ósmego grudnia 2021roku , w wieku 98 lat. Jego losy, to indywidualny zapis polskiej historii po odzyskaniu w 1918 roku niepodległości.

Rok 2021 jest ważny i bardzo znaczący w historii Związku Polaków w Armenii, ponieważ obchodzimy 25-lecie naszej organizacji. Uroczyste obchody zaplanowano na koniec listopada, po świętowaniu Dnia Niepodległości oraz Biegu Niepodległości.

Dziennik jako gazeta polonijna, stanowił prasę codzienną dla Polaków w Niemczech. Służył celom informacyjnym, a także integracji kulturalnej i społecznej polskiej ludności rozproszonej w Berlinie. W okresie I wojny światowej i re-emigracji stał się źródłem informacji o sytuacji społecznej rodaków na obszarze odradzającego się państwa polskiego i stanie organizacyjnym ludności polskiej w Niemczech. Stale relacjonował o sprawach międzynarodowych i gospodarczych Polski. W jego redagowaniu pomagali młodzi Polacy, zamieszkali i studiujący w Berlinie. Prezentowali na jego łamach poglądy narodowe.

Od 2016 roku w polskiej przestrzeni medialnej trwa dyskusja na temat: jak obronić dobre imię Polski? W dyskusji wypowiadali się przedstawiciele środowisk politycznych, naukowych przedstawiciele mediów, kler i wielu innych. W tej chwili debata ta trwa dalej. Postawiono już prawie wszystkie diagnozy. Powiedziano wstępnie co trzeba zrobić. I co? I nic.

Najważniejszą nagrodą za wszystko, co dla kultury polskiej i dla Polonii zrobił Janusz Sporek niech będzie wdzięczna pamięć rodaków w Polsce i na emigracji. Takie osoby jak On są niepowtarzalne i są niezastapione, ale ich idea może i powinna być kontynuowana. Z żalem żegnamy Maestor, ale jestesmy dumni, że mieliśmy Go wśród nas.

Muszę przyznać, że ten tekst „chodzi za mną” od kilku lat. Nie napisałem go wcześniej w trosce o dobre imię Polonii amerykańskiej, której jestem integralną częścią, ale ostatnio pewne sytuacje mnie po prostu irytują.

Nie ma już świadków tej historii, pozostają jednak pokaźne archiwa amerykańskie, które pozwalają wydobyć prawdę o wielkim patriotyźmie ponad 20.000 żołnierzy i całej armii zaangażowanych cywilów, działaczy polonijnych, którzy razem z ochotnikami poświęcili się dla tworzenia wielkiej i silnej, wolnej i niepodległej Polski i którym też winniśmy zapewnić godne miejsce w naszej historycznej pamięci.

Historia polskich Teksańczyków jest ogólnie mało znana. Niewiele osób w polskiej diasporze zdaje sobie sprawę, że Teksas był pierwszym miejscem lądowania polskich uchodźców, uciekających przed trudnościami po powstaniu listopadowym 1830 r.; to także miejsce pierwszego polskiego osadnictwa w Ameryce; pierwsze miejsce dla polskiego kościoła katolickiego i parafii na kontynencie; oraz lokalizacja pierwszej polskojęzycznej szkoły.

W środę, 10 listopada, a więc w przeddzień Narodowego Święta Niepodległości, w Konsulacie Generalnym Rzeczpospolitej Polskiej mieszczącym się w historycznym budynku na Lakeshore Blvd. w Chicago, odbyły się uroczyste obchody połączone z wręczeniem odznaczeń przyznanych przez prezydenta Polski oraz z występami artystycznymi.

Święto odzyskania niepodległości zmusza nas wszystkich do refleksji. Zmusza nas do analizy faktów: co zostało zrobione, aby naprawiać Polskę a co nie. Wiele działań po 1989 ciągle budzi wątpliwości.