Polonia

W polskiej narracji o żołnierzach niezłomnych często zapominamy, że część z nich kontynuowała swoją walkę o niepodległą i suwerenną Polskę na emigracji. Dzień pamięci o żołnierzach niezłomnych przeszedł w tym roku cicho i prawie niezauważalnie. A przecież, szczególnie teraz, jest możliwość, żeby podkreślić zasługi w działalności takich niezłomnych jak pułkownik Edmund Jerzy Banasikowski

Zebrane fundusze zostaną rozdzielone na potrzeby medyczne obywateli Ukrainy i potrzeby uchodźców w Polsce poprzez Council on Aid to Ukrainians utworzony przez Ukrainian Congress Committee of America.

Kongres Polonii Amerykańskiej zdecydowanie potępia uznanie przez Rosję zbuntowanych podmiotów na wschodniej Ukrainie oraz inwazję wojsk rosyjskich na Ukrainę. Działania Rosji postrzegamy jako nieuzasadnioną agresję, która podważa prawo międzynarodowe oraz zasady suwerenności i niezależności. To działanie utrudnia dyplomatyczne rozwiązanie.

Mało o tym mówimy, ale jest to nasza narodowa domena bycia skromnym i dumym narodem, podczas gdy inni promują ich własne działania, nawet jeśli są to rzeczy nieistotne. Z pewnym niedowierzaniem wsłuchuję się w słowa o tym, że Wielka Brytania zawsze Polsce pomagała, słucham z przerażeniem słów o „drugim Afganistanie” i o nowym sojuszu Wielka Brytania- Polska-Ukraina, który pewnie ma zmusić do większej aktywności Francję i Niemcy.

Kuryer Polski chciałby podzielić się świetną wiadomością z Polonią amerykańską. Ernest Lityński został mianowany generałem dywizji w rezerwie armii amerykańskiej.

Tłusty Czwartek to tradycja wielu krajów. Na przykład w Nadrenii w Niemczech, Weiberfastnacht (wieczór karnawału kobiet) to dzień, w którym kobiety przejmują ratusze miejskie, symbolicznie obcinając panom... krawaty — w zamian za całusa w policzek. Giovedì grasso jest też obchodzony we Włoszech, a jueves lardero w Hiszpanii. W Polsce, obchodzi się ten dzień raczej na słodko, spożywając przede wszystkim pączki, oraz faworki (czyli chrust). W tym roku, Tłusty Czwartek przypada na 24 lutego.

25 stycznia 1988 roku Prezydent RP, Kazimierz Sabbat, na podstawie artykułu 24 Konstytucji RP z 23 kwietnia 1935 roku, wyznaczył go w zarządzeniu na „następcę Prezydenta Rzeczypospolitej na wypadek opróżnienia się urzędu Prezydenta Rzeczypospolitej.” Po nagłej śmierci Kazimierza Sabbata 19 lipca 1989 roku, tego samego dnia wieczorem, zgodnie z art. 19 Konstytucji RP złożył przysięgę i objął urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźstwie.

Niedawna wizyta premiera Polski na Ukrainie, wielkie wsparcie USA, Anglii, Polski, oraz innych państw aliansu NATO, a także czołowych polityków światowych pokazuje, że Ukraina jest mocno wspierana. I to daje nadzieję, że nie pozostaniemy sami jak w 1920 lub 2014 roku, a historia kołem się toczy…

17 września 1939 roku, po agresji Związku Sowieckiego na Polskę, rząd polski i naczelny wódz, Edward Rydz Śmigły, aby nie dostać się do niewoli i nie być zmuszonym do podpisania kapitulacji, ewakuowali się do Rumunii, z którą Polska miała przyjacielskie stosunki. Niestety, okoliczności polityczne się zmieniły i władze polskie wraz z prezydentem i naczelnym wodzem zostały tam internowane.

Z prawdziwą przyjemnością studiuję najnowsze badania pt. „Polish Americans Today” (Amerykańscy Polacy dzisiaj), dotyczące Polonii amerykańskiej, przysłane mi przez ich autora, dra Dominika Steculi — profesora nauk politycznych na Uniwersytecie Stanowym w Kolorado.

Odrodzenie się Polski jako niepodległego narodu w 1918 roku to jedno z najbardziej znaczących wydarzeń w historii nowożytnej. Jednym z zapomnianych elementów polskiej niepodległości jest rola polskich Amerykanów w odbudowie Polski. Wkład Polonii został przeoczony ze względu na upływ czasu, międzywojenne podziały polityczne oraz wpływ II wojny światowej i późniejszego komunistycznego przewrotu.