Polityka i Geopolityka

Kraje Europy Środkowo-Wschodniej chcą wzmocnienia wschodniej flanki NATO, chcą budowy projektu infrastruktury Północ-Południe. Budowanie siły to silna armia i silna ekonomia. Skupmy się więc na tych priorytetach.

Zmienia się układ sił na świecie. Cena baryłki ropy przekracza 120 USD. Inflacja w wielu krajach wyszła poza magiczne 10%, drożyzna zaczyna mocno doskwierać wielu gospodarstwom domowym. Zmienia się też na naszych oczach Europa środkowo-wschodnia. Trwa wyniszczająca wojna we wschodniej Europie.

Przed krajami Europy środkowo-wschodniej — a może nawet znacznie szerzej, dodając do tego kraje skandynawskie i niektóre kraje Europy południowej, aż po Turcję — w związku z trwającą wojną na Ukrainie, pojawia się okienko możliwości stworzenia projektu geopolitycznego, którego idea żyje ciągle od czasów marszałka Piłsudskiego.

Gerhard Schröder, w wywiadzie dla New York Times pt. „Były kanclerz, który stał się człowiekiem Putina w Niemczech” (The Former Chancellor Who Became Putin’s Man in Germany), odnosząc się do swojej nieudanej próby mediacji w Moskwie, wypowiedział takie słowa: „Putin jest zdecydowanie zainteresowany zakończeniem wojny, ale to nie jest takie proste. Jest kilka kwestii, które należy wyjaśnić”.

W sprawie pomocy walczącej Ukrainie, zwłaszcza jeśli chodzi o dostarczenie tak zwanej „broni ciężkiej”, nie ma w Berlinie jednomyślności. Przypomnijmy, z ust najważniejszej postaci w polityce Niemiec, czyli kanclerza Olafa Scholza, dwa dni po napaści Rosji na Ukrainę, padły znamienne słowa: „24 lutego 2022 r. to punkt zwrotny w historii naszego kontynentu."

Przez cały XX wiek socjalistyczny wyborca pochodził zwykle z klasy robotniczej, z klasy niższej i, w przypadku Europy Wschodniej, z Partii Chłopskich (tych chłopów, którzy nie posiadali ziemi) — są to dokładnie ludzie, którzy popierają Orbána. Niewykształceni, niedokształceni, biedni, klasa niższa i chłopi. Cała polityka Orbána jest w rzeczywistości socjalistyczna.

Pamiętajmy, że jesteśmy krajem frontowym i istotna jest też obrona przeciwlotnicza i przeciwrakietowa o co musimy zabiegać dzisiaj, teraz. Polska ma ciągle do odegrania niezwykłą rolę lidera pokazującego, że — aby przetrwać jako suwerenne byty w Europie Środkowej lub Wschodniej — trzeba nowych pomysłów federalistycznych.

24 lutego 2022 roku wojska Rosji wkroczyły na Ukrainę. Rozpoczęła się wojna, która według analityków wywiadu USA, Niemiec, Francji miała trwać 4-5dni i zakończyć się zajęciem Ukrainy oraz całkowitym podporządkowaniem Ukrainy przez Rosję, a może nawet wymazaniem nazwy Ukraina z mapy Europy.

Jeśli chcemy odsunąć Rosję od wpływu na politykę, gospodarkę europejską i światową, musimy przede wszystkim zacząć zjednywać sobie media na świecie i rozpocząć kampanię mówienia prawdy o ekspansji imperialnej Rosji od czasów carskich i mechaniźmie stosowanym przez imperialną i sowiecką Rosję w stosunku do podbitych ziem i narodów.

Polska wraz z krajami wschodniej flanki NATO musi stworzyć narrację medialną, aby razem przeciwstawiać się kłamliwej propagandzie Kremla. Musimy w końcu dotrzeć z naszą narracją do elit Zachodu i przekazywać zwykłym Rosjanom obiektywną relację na temat ataków rakietowych na szpitale, domy dziecka, reaktory atomowe i infrastrukturę, która służy zwykłym ludziom.

Staliśmy się krajem frontowym NATO bezpośrednio zagrożonym wojną. To my ryzukujemy życiem naszych obywateli, otoczeni — z jednej strony — przez twierdzę Kaliningrad, z drugiej — Białoruś, a może nawet w przyszłości prorosyjską Ukrainę, jeśli ta padnie, przez to, że niewystarczająco się jej pomaga.