Geschichte

Wielkie zasługi w obronie polskości na ziemiach historycznie polskich, które po odzyskaniu niepodległości nie weszły w skład II Rzeczypospolitej, należy łączyć z osobą Stanisława Sierakowskiego. Zarówno on jak i jego żona Helena swoje losy związali z Pograniczem, Warmią i Mazurami, z działalnością polityczną, oświatową i społeczną na rzecz Polski. Warto dziś przypominać sylwetki tych wspaniałych ludzi trochę niesłusznie zapomnianych.

Zakończenie w 1918 roku I wojny światowej przyniosło Europie i światu całkiem nową rzeczywistość polityczną i gospodarczą. Upadły monarchie, wiele narodów odzyskało niepodległość, ale też powstało nowe zagrożenie ideologiczne, które przyniesie w niedalekiej przyszłości nową pożogę wojenną. Tym zagrożeniem był komunizm i faszyzm. Granice pomiędzy państwami uległy przesunięciu lub ukształtowały się od nowa, ale ludność w większości przypadków pozostała na dawnych miejscach. W nowej rzeczywistości demograficznej ważnym problemem do rozwiązania była sytuacja mniejszości narodowych, w tym mniejszości polskiej w Niemczech i niemieckiej w Polsce.

Polonia amerykańska była bardzo aktywna politycznie, liczni wciąż polscy dziennikarze, prawnicy, politycy, lekarze, polonijni księża, siostry zakonne i działacze polonijni tworzyli sprawny propolski lobbing. To właśnie w 1966 powstał pomysł, aby poczta amerykańska wydrukowała znaczek milenijny. Pomysł nie miał zamykać się tylko w polskim środowisku, ale był to chyba pierwszy globalny pomysł edycji amerykańskiego znaczka pocztowego z polskim godłem II RP zwieńczonym katolickim krzyżem. Projekt graficzny zlecono polskiemu artyście Edmundowi Lewandowskiemu urodzonemu w Milwaukee

Wybuch I wojny światowej wzbudził w Polakach rozsianych na całym świecie wielkie nadzieje na odzyskanie niepodległości. Przygotowywali się do tego wydarzenia historycznego od zawsze, od momentu utraty niepodległości. Każde pokolenie miało swój udział w tej walce, każde popełniało błędy i miało własną wizję przyszłości. Można jednak śmiało stwierdzić, że wykorzystanie sprzyjającego momentu historyczego było możliwe dzięki współdziałaniu wybitnych przywódców, ich przywódczych talentów, poświęceniu i patriotyzmowi i świadomości wszystkich grup społecznych.

JAN FRANCISZEK SMULSKI- wybitny patriota, rzecznik sprawy polskiej wobec prezydenta USA Wilsona, bliski współpracownik Jana Ignacego Paderewskiego i Romana Dmowskiego, organizator pomocy finansowej dla odradzającej się Polski, emigracyjny inicjator kluczowych dla Niepodległej przedsięwzięć. Prawnik, dziennikarz, wydawca, polityk i co bardzo ważne pierwszy polski milioner i bankier w Chicago.

W okresie I wojny światowej dla polskiej emigracji kierunek polityczny był prosty – Polacy powinni współdziałać z Ententą. Po wielu audiencjach u przedstawicieli rządów, szczególne nadzieje pokładano w rządzie kanadyjskim, który zgodził się przyjąć do szkoły oficerskiej w Toronto grupę Sokołów. Pierwszego stycznia 1917 roku w tajemnicy przybyło do Toronto 23 kandydatów na oficerów. 21 maja tegoż roku 1917 z nich otrzymało stopnie oficerskie.

15 kwietnia 1915 roku do Stanów Zjednoczonych przybył współzałożyciel i drugi obok Sienkiewicza honorowy prezes Generalnego Komitetu Ratunkowego w Szwajcarii – Ignacy Jan Paderewski.

W Nowym Jorku witali go przedstawiciele wychodźstwa i duchowieństwa polskiego, wśród nich znany polski bankier, wydawca, polityk amerykański i polonijny Jan Franciszek Smulski, który wywarł na Paderewskim bardzo pozytywne wrażenie i sam był zafascynowany osobowością wielkiego artysty.

Alfred Bernhard Nobel, szwedzki wynalazca i fundator słynnych nagród swego imienia, był postacią raczej kontrowersyjną. Był samotnikiem, prowadzącym życie w odosobnieniu, dużo podróżującym, który nigdy się nie ożenił i miał raczej niewiele przyjaciół, a z rodziną utrzymywał bardzo chłodne kontakty. Politycznie konserwatywny, był na przykład przeciwny dopuszczeniu kobiet do głosowania, niespecjalnie był lubiany jako menadżer. Gdy kiedyś poważnie zachorował, jedyną osobą, która go odwiedziła był jego pracownik. Mieszkał w hotelach i w swoich laboratoriach, przez co Wiktor Hugo przypisał mu miano "najbogatszego włóczęgi Europy".

Stanisław Zwierzchowski urodził sie 27 kwietnia 1880 roku w Śremie w Wielkopolsce, pod zaborem pruskim. Gimnazjum ukończył w rodzinnym mieście, a studia techniczne w Berlinie- Charlottenburgu. W 1905r. z dyplomem inżyniera mechanika przyjechał do Poznania i odbył praktykę w Zakładach Hipolita Cegielskiego. Śladem swoich krajan wyjechał na dalsze studia do Stanów Zjednoczonych i szybko znalazł pracę jako inżynier konstruktor w zakładach „Allis Chalmers Co” w Milwaukee.

Kuryer Polski rodził się w trudzie i niepewności, wszak jego twórca - Michał Kruszka, miał za sobą już dwie nieudane próby wydawnicze. Na początku drogi Kuryera, Michał był postacią iście renesansową- twórcą i wykonawcą swego pomysłu. Wkrótce w realizacji jego projektu wsparli go dwaj przybyli ze Słabomierza bracia – Józef i Wacław.

W ciągu zaledwie kilku krótkich lat kościoły od strony południowej przy św. Stanisławie i św. Jacku nie były w stanie pomieścić rosnącej liczby polskich katolików pragnących oddawać cześć Bogu. Ksiądz Gulski postanowił podzielić swoją parafię św. Jacka i rozpoczął starania o zorganizowanie czwartej polskiej parafii w Milwaukee.