Geschichte

Media coraz częściej informują nas o historii i znaczeniu Sojuszu NATO. Być może miejsce Polski w Sojuszu również zyska na znaczeniu. Zobaczymy! Przypomnijmy, co to jest NATO i w jakich to okolicznościach Polska została jego członkiem.

Jest taki polski bohater, „żołnierz wyklęty”, pochowany na jednym z cmentarzy w Milwaukee, a nazywa się Edmund Banasikowski — pułkownik Wojska Polskiego, dowódca Grupy Dywersyjnej „Wachlarz”, Zastępca w Inspektoracie F okręgu wileńskiego Armii Krajowej. Wiosną 1945 roku został aresztowany przez NKWD. Zdołał zbiec z więzienia i przedostać się do Warszawy. Wobec narastającego terroru sowieckiego i represji wobec byłych żołnierzy AK, podjął decyzję o wyjeździe z kraju. Wiosną 1946 roku przedostał się do Szwecji, a w 1951 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie zamieszkał na stałe w Milwaukee.

Żołnierze niezłomni to, innymi słowy, polskie powojenne podziemie niepodległościowe i antykomunistyczne. Był to swoistego wymiaru ruch partyzancki, stawiający opór sowietyzacji Polski. Toczył on walkę ze służbami bezpieczeństwa ZSRR i podporządkowanymi im służbami w Polsce.

W „Polonia Christiana” (4 czerwca 2019 r.) Tadeusz Kolanek przeprowadził rozmowę z dr Teodorem Gąsiorowskim, która została zatytułowana Jak zabito mit Błękitnej Armii Hallera. To bardzo dobrze, że wraca się do postaci wielkiego Polaka i wielkiego dowódcy, gen. Józefa Hallera i przypomina się Armię Błękitną. To wielka szkoda, że równocześnie ten sam tekst wpisuje się w zabijanie, niszczenie, przemilczanie postaci innego wielkiego Polaka, Ignacego Paderewskiego. Jego nazwisko nie pada w tym wywiadzie ani razu, co jest bolesnym, trudnym do uwierzenia, a niemożliwym do usprawiedliwienia „opuszczeniem”. Skoncentruję się tutaj na „sprawie Paderewskiego” – i to nie na „micie” Paderewskiego, ale na prawdzie o Paderewskim.

Czasami, aby lepiej zrozumieć sytuację w jakiej się znalazła Polonia amerykańska po 1989 roku, warto dokonać analizy tego jak układały się stosunki między państwem polskim a Polonią po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku. Potrzeba w tej kwestii rzetelnych badań kilku niezależnych zespołów naukowców jak i woli politycznej.

My, niżej podpisani, reprezentanci Polonii, zaniepokojeni ostatnimi wiadomościami o sytuacji w Orchard Lake Schools zamieszczonymi w amerykańskiej prasie i telewizji, zwracamy się do państwa z zapytaniem o obecny stan i plany na przyszłość trzech organizacji podległych Polskiej Misji: Galerii, Muzeów i Centralnego Archiwum Polonii.

Pierwsze wykorzystanie kiełzna, czyli ogłowia końskiego z wędzidłem, miało miejsce 3500-3000 lat p.n.e. przez kulturę Botai zamieszkującą tereny północnego Kazachstanu. Dowodem na to są tamtejsze archeologiczne ślady w postaci uszkodzeń mechanicznych pozostawionych na kościach w bezzębnej części końskich szczęk. Redakcja Kuryera Polskiego, została zaproszona na historyczną prelekcję dotyczącą uprzęży końskiej do Tarnowa, gdzie mogliśmy podziwiać zgromadzone w tamtejszej Wieży, najpiękniejsze eksponaty.

Chcielibyśmy, aby ten artykuł zachęcił wszystkich Amerykanów polskiego pochodzenia i polskich urzędników państwowych do refleksji, a potem do sensownego, wspólnego działania w kwestii ratowania polskiego dziedzictwa narodowego za granicą, a w szczególności unikalnych archiwów w Polskiej Misji w Orchard Lake w stanie Michigan.

W tym roku, 27 stycznia przypadła 76 rocznica wyzwolenia niemieckiego obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu (Auschwitz). Była to bardzo cicha rocznica, wirtualna, prawie o niej nie wspominały żadne media. Składając hołd wszystkim pomordowanym w tym obozie przypominamy sylwetkę jednego z nich, który ocalał i żył wśród nas, w Chicago.

Prawda historyczna to obiektywna rzeczywistość, istniejąca niezależnie od sytuacji, ktὀra mogłaby ją deformować. To coś, co dzieje siȩ dziś lub miało miejsce w przeszłości. Obowiązkiem każdego z nas jest dochodzenie, poznawanie i dochowanie jej wierności. Bardzo czȩsto prawda historyczna pada ofiarą polityki, jest przekrȩcana, manipulowana i zastȩpowana kłamstwem. Pokolenie, ktὀre znało fakty, wymiera. Pozostaje tylko nadzieja, że dokumenty jakie po sobie zostawiło kiedyś pomogą w poznaniu prawdy.

Wielkie zasługi w obronie polskości na ziemiach historycznie polskich, które po odzyskaniu niepodległości nie weszły w skład II Rzeczypospolitej, należy łączyć z osobą Stanisława Sierakowskiego. Zarówno on jak i jego żona Helena swoje losy związali z Pograniczem, Warmią i Mazurami, z działalnością polityczną, oświatową i społeczną na rzecz Polski. Warto dziś przypominać sylwetki tych wspaniałych ludzi trochę niesłusznie zapomnianych.