Politik und Geopolitik

Niemcy, nie chcąc dopuścić do powstania we wschodniej części Europy żadnego alternatywnego geostrategicznego projektu, sukcesywnie blokują dopływ środków finansowych do Polski, aby uniemożliwić budowę konkurencyjnego konstruktu: Północ-Południe.

Zagadnienie bezpieczeństwa wynikające z obecności Polski w NATO wkracza obecnie w wymiar, w którym to my stajemy się jego istotnym gwarantem w tej części Europy. Ten fakt, który wpływa fundamentalnie na ewolucję naszej pozycji w Sojuszu Północnoatlantyckim, wpływa jednocześnie na nasze bezpieczeństwo – pisze Tomasz SZATKOWSKI, ambasador RP przy NATO.

Zagrożenie ze strony potęgi politycznej, militarnej i gospodarczej Chin wciąż rośnie, szybko zbliżając się do poziomów egzystencjalnej groźby. Porównując Produkt Krajowy Brutto (PKB) i Parytet Siły Nabywczej (PSN) między Stanami Zjednoczonymi a Chinami, wyraźnie widać rosnącą skalę zagrożenia ze strony kraju komunistycznego.

„Wycofywanie się biznesu i sankcje paraliżują rosyjską gospodarkę” (Business Retreats and Sanctions Are Crippling the Russian Economy) — to tytuł opracowania Jeffrey A. Sonnenfelda i jego zespołu z Yale Chief Executive Leadership Institute, przy Uniwersytecie w Yale, który właśnie został opublikowany, ale słabo jakoś zauważony przez główne media.

Kraje Europy Środkowo-Wschodniej chcą wzmocnienia wschodniej flanki NATO, chcą budowy projektu infrastruktury Północ-Południe. Budowanie siły to silna armia i silna ekonomia. Skupmy się więc na tych priorytetach.

Zmienia się układ sił na świecie. Cena baryłki ropy przekracza 120 USD. Inflacja w wielu krajach wyszła poza magiczne 10%, drożyzna zaczyna mocno doskwierać wielu gospodarstwom domowym. Zmienia się też na naszych oczach Europa środkowo-wschodnia. Trwa wyniszczająca wojna we wschodniej Europie.

Przed krajami Europy środkowo-wschodniej — a może nawet znacznie szerzej, dodając do tego kraje skandynawskie i niektóre kraje Europy południowej, aż po Turcję — w związku z trwającą wojną na Ukrainie, pojawia się okienko możliwości stworzenia projektu geopolitycznego, którego idea żyje ciągle od czasów marszałka Piłsudskiego.

Gerhard Schröder, w wywiadzie dla New York Times pt. „Były kanclerz, który stał się człowiekiem Putina w Niemczech” (The Former Chancellor Who Became Putin’s Man in Germany), odnosząc się do swojej nieudanej próby mediacji w Moskwie, wypowiedział takie słowa: „Putin jest zdecydowanie zainteresowany zakończeniem wojny, ale to nie jest takie proste. Jest kilka kwestii, które należy wyjaśnić”.

W sprawie pomocy walczącej Ukrainie, zwłaszcza jeśli chodzi o dostarczenie tak zwanej „broni ciężkiej”, nie ma w Berlinie jednomyślności. Przypomnijmy, z ust najważniejszej postaci w polityce Niemiec, czyli kanclerza Olafa Scholza, dwa dni po napaści Rosji na Ukrainę, padły znamienne słowa: „24 lutego 2022 r. to punkt zwrotny w historii naszego kontynentu."

Przez cały XX wiek socjalistyczny wyborca pochodził zwykle z klasy robotniczej, z klasy niższej i, w przypadku Europy Wschodniej, z Partii Chłopskich (tych chłopów, którzy nie posiadali ziemi) — są to dokładnie ludzie, którzy popierają Orbána. Niewykształceni, niedokształceni, biedni, klasa niższa i chłopi. Cała polityka Orbána jest w rzeczywistości socjalistyczna.

Pamiętajmy, że jesteśmy krajem frontowym i istotna jest też obrona przeciwlotnicza i przeciwrakietowa o co musimy zabiegać dzisiaj, teraz. Polska ma ciągle do odegrania niezwykłą rolę lidera pokazującego, że — aby przetrwać jako suwerenne byty w Europie Środkowej lub Wschodniej — trzeba nowych pomysłów federalistycznych.