Polonia

Drugi i trzeci maj to bardzo ważne święta w życiu Polonii Amerykańskiej, ale też w życiu globalnej Polonii. Drugiego maja obchodzimy Dzień Flagi i Dzień Polonii, a trzeciego — Dzień Konstytucji. Społeczność polonijna w Milwaukee w tym roku, w dniu poprzedzającym te ważne święta, gościła przedstawicieli Ambasady Rzeczpospolitej Polski w Waszyngtonie: attaché wojskowego, generała dywizji Cezarego Wiśniewskiego i jego zastępcę, podpułkownika Karola Budniaka.

Nadszedł czas, aby polski rząd poważnie rozważył finansowanie wydziałów Polonii na głównych uczelniach w kraju. Historia Polonii i jej stan obecny powinny być dokładnie badane i odpowiednio prezentowane, jeśli Polska chce wykorzystać ten ogromny atut demograficzny do wzmocnienia swojej pozycji na światowej arenie. Obecnie badania polskiej diaspory, zwanej Polonią, są fragmentaryczne, nieskoordynowane ze strategią rozwoju państwa i często zadaniowane ze źródeł zagranicznych. Wyniki badań nie docierają do głównych ośrodków polonijnych na świecie. Polska szczyci się Uniwersytetem Jagiellońskim jako akademicką kolebką Polski. Potrzebujemy polskiej uczelni, która będzie liderem w podniesieniu rangi Polonii do należnego jej miejsca w rozwoju kraju i globalnego potencjału Polski.

Dlaczego tak mało Polaków, zarówno tych zamieszkałych w Polsce jak i tych mieszkających na stałe w Stanach Zjednoczonych, przypomina sobie o tym znaczącym wiele w swoim czasie na arenie amerykańskiej polityki wieloletnim senatorze, a także gubernatorze stanu Maine i sekretarzu stanu w dyplomacji USA?

Polonia amerykańska wielokrotnie przyczyniła się do obrony polskiej suwerenności i ma ogromny wkład w odbudowę państwa polskiego. Od 1910 przepracowała na różnych konferencjach memoriał na temat powstania państwa polskiego, aby po przyjeździe do USA Jana Ignacego Paderewskiego, połączyć wysiłki i przedstawić je Prezydentowi Wilsonowi. Wysłała do Polski i finansowała nowoczesną, dobrze wyszkoloną i uzbrojoną Błękitną Armię. Rozpoczęła, trwającą do dziś pomoc finansową dla Polski. (wg Banku Światowego ok. 900 milionów dolarów rocznie).

Przyznaję, że mam wiele wspólnego z Maszą Gessen, Barbarą Engelking i Janem Grabowskim. Wszyscy jesteśmy Żydami w średnim wieku, którzy przez przypadek narodzin w epoce powojennej uniknęli okropności 2-giej wojny światowej. Nasze rodziny pochodzą z wielu tych samych okolic Europy Wschodniej. Rodzina mojego Taty pochodzi ze Lwowa i Przemyśla w tym, co było niegdyś austriackim łupem po rozbiorze pierwszej Rzeczypospolitej. Po stronie mojej matki dorastałem słysząc historie zarówno mojej babci, jak i prababci z życia w rusyfikowanej Ukrainie w latach przed rewolucją 1917 roku, która zakończyła rządy carskie i doprowadziła Lenina i jego gang do władzy nad przestrzenią Świętej Rosji.

Moim zdaniem, od 2016 roku w polskiej przestrzeni medialnej trwa jałowa dyskusja o polskiej narracji. Mamy rok 2021 i nic w tej kwestii się nie dzieje. Nie ma dużego medium, które promowałoby polską rację stanu w języku angielskim, w świecie globalnym.

Jest taki polski bohater, „żołnierz wyklęty”, pochowany na jednym z cmentarzy w Milwaukee, a nazywa się Edmund Banasikowski — pułkownik Wojska Polskiego, dowódca Grupy Dywersyjnej „Wachlarz”, Zastępca w Inspektoracie F okręgu wileńskiego Armii Krajowej. Wiosną 1945 roku został aresztowany przez NKWD. Zdołał zbiec z więzienia i przedostać się do Warszawy. Wobec narastającego terroru sowieckiego i represji wobec byłych żołnierzy AK, podjął decyzję o wyjeździe z kraju. Wiosną 1946 roku przedostał się do Szwecji, a w 1951 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie zamieszkał na stałe w Milwaukee.

W tym roku, w związku z epidemią Covid-19, konferencja CPAC (Conservative Political Action Conference) została zorganizowana przez Amerykańską Unię Konserwatystów (American Conservative Union) nie jak zwykle w okolicach Waszyngtonu, lecz w ogromnym centrum konferencyjnym hotelu Hyatt Regency w Orlando. Tu, na Florydzie, nie ma ograniczeń dotyczących wielkości zgromadzeń, a restrykcje sprowadzają się jedynie do noszenia masek w miejscach publicznych, utrzymywania dystansu 6 stóp i pomiarów temperatury uczestników.

Przedstawiciel Kuryera Polskiego, dr Bogdan Kotnis, został zaproszony do udziału w XII Dialogu Bezpieczeństwa USA-Ukraina, który odbył się w Waszyngtonie w dniach 3 i 4 marca 2021 r. Wysoka jakość panelistów i starannie dobrane tematy pozwoliły uczestnikom dowiedzieć się wiele o aktualnym stanie współpracy politycznej i gospodarczej w stosunkach ukraińsko-amerykańskich.

W „Polonia Christiana” (4 czerwca 2019 r.) Tadeusz Kolanek przeprowadził rozmowę z dr Teodorem Gąsiorowskim, która została zatytułowana Jak zabito mit Błękitnej Armii Hallera. To bardzo dobrze, że wraca się do postaci wielkiego Polaka i wielkiego dowódcy, gen. Józefa Hallera i przypomina się Armię Błękitną. To wielka szkoda, że równocześnie ten sam tekst wpisuje się w zabijanie, niszczenie, przemilczanie postaci innego wielkiego Polaka, Ignacego Paderewskiego. Jego nazwisko nie pada w tym wywiadzie ani razu, co jest bolesnym, trudnym do uwierzenia, a niemożliwym do usprawiedliwienia „opuszczeniem”. Skoncentruję się tutaj na „sprawie Paderewskiego” – i to nie na „micie” Paderewskiego, ale na prawdzie o Paderewskim.

Czasami, aby lepiej zrozumieć sytuację w jakiej się znalazła Polonia amerykańska po 1989 roku, warto dokonać analizy tego jak układały się stosunki między państwem polskim a Polonią po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku. Potrzeba w tej kwestii rzetelnych badań kilku niezależnych zespołów naukowców jak i woli politycznej.